adventure awaits!

Tempels, jungle en olifanten!

Thailand, ik ben er alweer 2 weekjes. Toen ik aan was gekomen in Bangkok ben ik met de trein naar mijn hostel gegaan. Was ook een aparte ervaring. Met je backpack en al je spullen in een bomvolle trein, maar had meteen wel een goed uitzicht over de stad. Ik had een kamer met een groot bed, airco, warm water en een televisie, wat een luxe! In het weekend erg veel gezien, en het is een Geweldige stad. Overal markten (die blijven altijd leuk), vriendelijke mensen en tuk tuks. Waar ik natuurlijk ook een ritje mee heb gemaakt want dat is echt een must als je in Bangkok bent. De chauffeur reed langs een aantal mooie plekken van de stad, en toen heb ik ook mijn eerste Boeddhistische tempels gezien! Wel viel me op dat er zoveel toeristen zijn. Weet niet of dat een goed of een slecht iets is. Het is leuk om nieuwe mensen te leren kennen maar terwijl ik op een terrasje zat zag ik bijna meer backpackers dan lokale mensen! Moest ook erg aan het geld wennen. Hier is 1 euro 'maar' 35 bath, terwijl het in Vietnam en Indonesië duizenden waard was. Nu ben ik ineens geen miljonair meer.. Op zondagochtend na mijn rijst ontbijt (ben er al helemaal aan gewend, maar rijst als ontbijt is nog steeds niet mijn favoriet zullen we maar zeggen) uitgecheckt en vertrokken naar Singburi. De plaats waar ik mijn oriëntatieweek heb gehad.

Al kan je het beter een cultuurweek noemen. Thailand is Boeddhistisch land en op elke hoek van de straat vind je dan ook wel een afbeelding of standbeeld van Boeddha of een tempel. Om de week kort samen te vatten heb je dan ook maar een paar woorden nodig; tempels, tempels en tempels... Ongelofelijk hoeveel er hier zijn en hoe grote en belangrijke rol ze hebben. Het staat hier helemaal centraal. Ze zijn allemaal hetzelfde maar toch weer verschillend. En elke keer is het weer leuk en bijzonder om te zien. Maandag begonnen we met een rondje door de stad, al waren we daar snel klaar mee want er was niet eens een supermarkt dichtbij. De mensen hier zien niet veel toeristen dus je bent soms net een touristische attractie als je over straat loopt. En sommige mensen die een beetje engels praten willen ook heel graag met je praten over waar je vandaan komt, en hoe het is in Amsterdam. :) In de middag heb ik mijn eerste Thaise les gehad. Wat erg ingewikkeld is met alle vreemde tekens. Maar gelukkig leerden wij het met het gewone alfabet dus dat maakte het al iets makkelijker. Daarna gingen we naar een tempel waar onze coördinator ons heeft uitgelegd over de offeringen en het bidden. Net als in Indonesië moet je je schouders en knieeën bedekken en je schoenen uit doen voordat je de tempel in gaat. En we hebben zelf ook Boeddha bedankt dat we veilig waren aangekomen door een bloemenkrans te geven. Savonds hadden we een Thaise familie die een traditionele dans voor ons kwam opvoeren, en we mochten zelf ook meedoen. Het was een drukke maar leuke eerste dag!

Dinsdag was de leukste dag van de week vond ik. We waren naar Ayutthaya geweest. Een rijk vol ruïnes van tempel standbeelden en gebouwen, omdat het vernield was tijdens de oorlog met Birma. Je had zoveel te kijken. Niets was veranderd, het was nog precies zoals het leger van Birma het achtergelaten had. Terwijl ik door het grote gebied liep had ik het gevoel alsof de tijd hier stil stond, dat je echt de geschiedenis van het land kon zien. Het was heel mooi en bijzonder. Ook liepen er veel monniken rond in hun oranje kleding. Dat maakte het plaatje helemaal af. Daarna zijn we naar nog een paar andere tempels geweest. 1 daarvan heeft de grootste zittende Boeddha van Thailand. Was heel mooi om te zien, zo groot en compleet bedekt in Goud. En alle mensen die in de rij staan om hun vragen, wensen en gebeden te vertellen. Als het je lukt om een muntstuk in de hand van Boeddha te gooien zou dat geluk brengen, maar na 3keer proberen was het bij mij helaas niet gelukt. Al heb je hier heel veel manieren waarop je geluk zou moeten krijgen dus ik probeer het gewoon nog een keer :) woensdag waren we naar een winkelcentrum geweest, naar een museum over de geschiedenis van Singburi en het Queensproject. Dat is een project wat de koningin heeft opgezet zodat meer lokale mensen werk hebben. Er was een weverij, visserij en een werkplaats waar ze houtsnijkunst maakten. Was leuk om er eventjes rond te kijken maar niet heel erg speciaal vergeleken met de rest. Als we ergens naartoe rijden zitten we altijd in een soort open vrachtwagentje. Vind het echt geweldig om op die manier van het uitzicht te genieten. Op de soms slechte wegen, de wind door je haar en prachtig weer met het zonnetje. Dan besef je pas echt dat je in Azië bent!

En ik was nog langs meer tempel geweest (jaja en ik heb ze nog niet eens allemaal verteld). Daar zijn we gezegend door de monnik, dat er geen slechte dingen op ons pad komen. Had daarna nog even met hem gepraat. Zo goed als ik kon want ik spreek nog geen vloeiend Thai. Maar hij had het over voetbal, dat hij er altijd naar keek. Zijn concusie was; Nederland was erg goed maar Duitsland is beter. Vond ik wel heel grappig. En ik dacht dat vrouwen niet met monniken mochten praten maar dat bleek dus niet zo te zijn, want ik heb de afgelopen week met erg veel monniken een praatje gemaakt :). Donderdag zelf armbandjes gemaakt. Was erg leuk! Daarna hadden we kooklessen en er stond Pad Thai op het menu. Het is echt absurd hoe pittig de mensen hier eten. Ik nam alleen een beetje knoflook en 1 groene peper en vond het al pittig genoeg maar mijn coördinator stopte 8 rode pepers in haar eten. Echt niet gezond meer! Vraag me af hoe ze dat lekker kunnen vinden, maar toen ik in Bangkok was verkochten ze ook schorpioenen. En dat aten ze ook zonder problemen! Ik heb het toch maar niet geprobeerd... :) Om de week goed af te sluiten waren we vrijdag naar 2 tempels gegaan. De eerste is erg groot en bekend omdat daar de voetafdruk van Boeddha te zien is. Het was een groot gat met een gouden hek er om heen. En iedereen gooide er geld in waardoor de voetafdruk bijna niet meer te zien was. Maar het was wel bijzonder om te zien. De andere tempel is een oude tempel en wordt niet meer gebruikt. Er wonen nu allemaal aapjes in. Je kon ze al vanaf ver weg horen en zien. Ik was nog geen 5minuten binnen of ik had er al eentje op mn rug zitten. Ik wilde een foto maken maar ik stond blijkbaar te dichtbij want hij sprong zo vanuit zijn bad op mn rug en ging heel vrolijk op mn hoofd zitten! Was in het begin wel een beetje eng want dacht dat hij mijn telefoon of oorbellen wilde pakken maar even later sprong hij weer terug zijn bad in en was ik helemaal nat :) was achteraf heel leuk maar op het moment zelf vond ik het aapje toch niet zo aardig..

Mijn olifantenproject is echt zo een leuke ervaring, ben helemaal op mijn plek hier. Ben altijd al gek geweest op olifanten en hier heb ik de kans om ze van dichtbij te zien en ze meer te leren kennen. In het begin dacht ik dat er heel veel olifanten waren en meer in het wild, maar afgelopen week waren het er maar 3 want we waren ook maar met weinig vrijwilligers. (Deze week zijn er 6 olifanten!) En ze leven ook niet compleet in het wild. Het zijn olifanten die vroeger van de mensen in de bergen waren, en gebruikt werden om te werken. Omdat het werk te zwaar was zijn ze daar weggehaald en leven ze nu op de olifantenopvang zoals de mensen hier het noemen. Overdag komen ze naar hun verblijfplaats naast de rivier, en helpen de vrijwilligers ze verzorgen en geven ze eten. Ze lopen dus niet meer vrij alleen door de natuur rond maar dat begrijp ik ook wel. Anders vernielen ze heel de dorpen en maïsvelden. En de verzorgers willen graag dat de olifanten rustig in de buurt van het dorp kunnen leven, en ze geen bedreiging zijn voor de mensen, en andersom ook natuurlijk! Al ben ik heel blij dat ze zo een goed leven hebben nu. Geen zwaar werk of slechte levensomstandigheden, want ik heb ook al veel olifanten in de toeristenindustrie gezien. Dat is echt heel zielig..

Heb een erg drukke week gehad want olifanten willen veel aandacht, en vooral ook veel eten! Elke ochtend gaan we op pad om bananenbomen te zoeken, en te kappen. Ze eten er makkelijk 15 in een uurtje dus heb al heel wat bomen gekapt de afgelopen dagen. Zelfs al blaren om mn handen. Maar dat is niet zo erg. Zolang ik maar thuis kom en nog steeds 10 vingers heb ben ik blij :) We laden heel de laadbak van de truck vol en zitten er bovenop opweg naar de olifanten. Dat zijn wel 2 dingen die ik heb geleerd in de maanden in Azië: Je kan alles meenemen op de scooter en in een auto is altijd plaats voor een extra persoon. En dat nemen de mensen hier erg letterlijk. Met een volle truck over de slechte wegen, zittend tussen de bananenbomen. Niet altijd even veilig maar wel een ervaring wat deze week zo leuk en speciaal maakt. Als we aankomen maken de olifanten al geluid en steken hun slurf naar je uit om je te begroeten. We hakken de bomen is kleinere stukken en geven ze aan hun. Een bananentros is zomaar een snack en ze eten 40 bananen zonder problemen. Sta er elke keer weer van versteld hoeveel ze kunnen eten. En het verdwijnt gewoon binnen een paar minuten. De 3 olifanten van afgelopen week waren 51, 49 en 37 jaar. En de jongste was lekker opstandig en doet waar hij zelf zin in heeft. Na het eten loopt ze gewoon weg of naar je toe om voor meer eten te zoeken. De verzorgers hebben er bijna een dagtaak aan om haar in de gaten te houden. Als de dag om is en je gedag zegt tegen de olifanten probeert ze ook altijd om met haar slurf op te auto te kloppen en dan zwaait ze. Echt heel erg lief!

Ook hebben we de olifanten gewassen. Maar om bij de rivier te komen moeten ze er eerst naar toe. Dus dan hebben we de mogelijkheid om op ze te rijden om ze naar de andere kant van de rivier te brengen. In het begin was ik daar niet zo enthousiast over omdat ik het vergeleek met de toeristen ritjes, maar als wij er niet opzitten doet de verzorger dat om ze naar de plaatst te begeleiden. Het was dus normaal voor hun dus besloot ik het ook maar te doen. Is toch een ritje wat ik niet zo snel zou willen missen! Wel erg hoog en als ze opstaan wiebel je alle kanten op en je hebt niet echt iets om jezelf aan vast te houden. Dan ga je richting de rivier en dan worden de olifanten al helemaal enthousiast. Zodra ze in het water komen zijn ze zo blij, lijkt wel alsof ze een vreugde dansje doen. En ze gebruiken hun slurf om water op hun rug te spuiten dus dan zit je onder een fontein :) Als ik dan van de olifant af ga, is het tijd om ze te wassen. Wat nog niet zo makkelijk is, want ze spelen met elkaar en je moet heel erg uitkijken dat je dan geen slurf tegen je hoofd krijgt of dat zo op je voeten gaan staan/ liggen. En terwijl je daar staat in het bruine water van de rivier,om ze weer schoon te maken zie je een hoop olifantenpoep langs drijven. Dus zodra je weer terug bent in je hostel is het tijd om zelf een douche te nemen!!

De omgeving is hier ook echt amazing! De rit hier naartoe was vreselijk maar dat was het uiteindelijk wel waard. Vanuit Singburi naar Mae Sot was het ongeveer 10 uur in een normale bus. We vertrokken savonds dus ik was van plan lekker te gaan slapen onderweg maar na een uur voelde ik iets over mijn been kruipen, Het was een gigantische kakkerlak... Tuurlijk moet mij weer overkomen, en toen ik hem wilde zoeken kon ik hem nergens meer vinden! Had de rest van de rit dus ook niet echt comfortabel meer geslapen. Daarna nog 4 uur in een open truck gezeten op weg naar Umphang. Dat was een route met 1219 bochten, en ook hier was de weg niet erg goed onderhouden. Was reisziek en moe maar gelukkig de rest van de dag veel geslapen. Toen ik de dag erna de omgeving aan het verkennen was was het echt heel mooi. Ik ben midden in de jungle, compleet afgezonderd van de bewoonde wereld. Al leek dat zo want er zijn hier gelukkig wel wat winkeltjes enzo :). Elke keer als ik een ander deel van Umphang zie ben ik weer zo onder de indruk van het uitzicht. Van landbouwgrond, kleine dorpjes en bergen tot aan rivieren met grote watervallen en dicht begroeid oerwoud. Dit gedeelte van Thailand heeft zoveel verschillende gezichten, dat ik gewoon uren op de top van een berg kan zitten en van het uitzicht kan genieten. (en dat heb ik dan ook gedaan!) Dat zijn de momenten dat ik me realiseer hoe bijzonder het is dat ik hier ben en de kans heb om al dit te kunnen zien.

Volgende week gelukkig nog een weekje hier in Umphang, want 1 week zou veel te kort zijn. En ik heb gehoord dat er een paar weken gelden in de olifantenfamilie een baby is geboren! Dus misschien gaan we wel op kraambezoek volgende week :). Dat zou echt leuk zijn! Dan op zaterdag weer de hele tocht terug, en dan is het mijn laatste week! Met een fietstour om nog wat laatste mooie dingen van Thailand te kunnen zien. Begin al langzaam weer aan het idee te wennen dat ik weer naar huis ga, en dat is ook wel weer fijn :)

Lieve groetjes en tot snel,

Leonie

Reacties

Reacties

Ria Janse

Ha Leonie,

wat een mooie verhalen weer! En wat gaat het hard he, nog even en je bent weer thuis! Zal weer een omslag zijn, al is thuiskomen ook altijd leuk, sommige mensen zeggen zelfs dat het het leukste is van reizen! Benieuwd wat je daarna gaat doen.
Nog hele fijne dagen daar en een geode thuisreis. Tot ziens!

Dicky

Hallo Leonie , heb nooit geweten dat olifanten ook worden gewassen ! Veel plezier de laatste week en een goede reis terug.

Joke

Ha Leonie,

Wat maak je veel leuke en spannende dingen mee, heel leuk om te lezen! Veel plezier nog en goede reis terug naar huis!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active