Mijn laatste verhaal van mijn reis. Lekker geschreven op mijn eigen bank in het koude kikkerlandje. Al is het weer vandaag ook een beetje tropisch warm dus voelt toch nog een beetje aan als Azië.. Na iets meer dan twee weken ben ik toch al weer aardig aan Nederland gewend, zelfs alweer stamppot gegeten! De laatste weken in Azië waren super en een mooie afsluiting.

Ik was nog een week in Umphang, bij het olifantenproject. Deze week waren er 6 olifanten, dus 3 nieuwe om kennis mee te maken. Boundie was de jongste; 16 jaar. Meteen vond ik hem super lief en schattig. Hij was al best groot, zelfs groter dan zijn moeder. Ze staan altijd naast elkaar en hij is nog heel speels. Dat is leuk om te zien, hoe hij van alles een spelletje maakt. Maar het is niet altijd even veilig. Zijn verzorger, die al bij hem is vanaf de geboorte, is een soort van vader zoals hij zichzelf zelf noemt. Je kan niet te dicht bij Boundie in de buurt staan of hem eten geven als zijn verzorger er niet bij is. Anders denkt hij dat je misschien wil spelen en krijg je een slurf tegen je aan. En daarmee kan hij hard slaan! Meestal wist ik net op tijd weg te duiken. :) De bananenbomen hakken elke morgen is eigenlijk al normaal geworden. S’ morgens na het ontbijt op pad en ongeveer twee uurtjes later totaal vies en bezweet met de bomen op pad naar de olifanten. En als je daar dan aankomt zie je ze meteen vrolijk en enthousiast worden als ze doorhebben dat je weer eten voor ze hebt meegenomen! Echt super!

Maandagochtend waren we naar een grot geweest. Was enorm groot, en echt een kunstwerk om te zien hoe het water en de natuur zoiets kan maken. Het water wat in de grot drupt op de rotswanden en op sommige plekken leek het wel kristal. Midden in een open plek was er ook een grote ronde steen met allerlei tekens erin gekerfd. Het was een meditatieplaats van een monnik. Later zagen we een rotswand waar mensen dingen op hadden geschreven, en allerlei streepjes hadden gezet. Het leek net op een horrorfilm, waar ze de dagen telde dat ze al verdwaald waren! Lopend door de grot met een klein zaklampje en heel veel vleermuizen om je heen was het soms toch best griezelig. Omdat we schrokken van de geluiden, maar vooral omdat we schrokken van elkaar..

Dinsdag op Boundie gereden en hem gewassen in de rivier, was weer erg leuk. In de middag waren we naar de ‘Karenvillage’ geweest. Dat is een klein dorpje wat nog leeft zoals in de middeleeuwen. Tenminste, dat idee kreeg ik erbij. Was heel apart op te zien, net alsof je jaren terug in de tijd gaat. Net zoals wij onze ogen uitkeken, deden de mensen die daar woonden dat ook! We waren een echte attractie, en iedereen kwam uit zijn huis om naar ons te komen kijken! Echt bizar maar ook heel grappig. We waren ook nog uitgenodigd bij een gezin om iets te komen eten, was een aparte ervaring maar wel gezellig :) De rest van de week was het weer erg slecht en was er veel regen. De wegen waren daardoor echt onbegaanbaar, en ook best gevaarlijk om op te rijden. We waren s ’ochtends vertrokken om bananenbomen te kappen. Je zakte overal weg in de grond, en er was een klein zwembad ontstaan. Nadat alle bomen in de auto waren geladen leek het wel alsof we een modderbad hadden genomen! De Weg naar de olifanten was vrijwel helemaal verdwenen, en de auto had veel moeite om door de modder te komen. Het was mijn laatste dag bij de olifanten, want door de extra voorspelde regen was het niet mogelijk om er vrijdag heen te gaan. Vond ik wel jammer (al is een dagje vrij ook niet verkeerd). Heb was echt speciaal om dicht bij de olifanten te zijn en ze te verzorgen, was echt super!!

Op zaterdagochtend weer heel de rit van Umphang naar Singburi terug. Helaas was het busje deze keer niet beter dan de heenweg.. Al wist ik nu wat ik kon verwachten en ging het gelukkig veel beter. Maar toch, 14 uur in zo een busje is echt te veel.. Toen ik in het midden van de nacht aankwam in Singburi, heb ik het programma van mijn laatste week opgezocht en ik hoefde maandagochtend pas te vertrekken. Dus nog eventjes tijd op goed uit te rusten voor mijn fietstour begint! De reis naar Wam Nam Kieo, de omgeving van mijn fietstour project, was 5 uur rijden. Ik raak er bijna aan gewend! Onderweg hadden we nog een paar leuke stops. Zo aten we lunch in een natuurpark en zijn we nog even langs Italië geweest! Langs de ‘snelweg’ lag een dorpje compleet in Italiaanse stijl. De huizen, winkeltjes, Italiaans ijs en zelfs de achtergrondmuziek. Dat maakte het helemaal af! Mijn accommodatie was het Greenway forest resort. En een resort was het zeker! Het ligt in een bergachtig gebied en mijn kamer had echt een geweldig uitzicht! Ook was het een kamer voor mij alleen, en een badkamer met warm water, airconditioning en wifi. Na weken een kamer gedeeld te hebben, soms wel met 10 andere vrijwilligers, en douchen met koud water was dit echt een luxe! Een mooie manier om nog even tot rust te komen in mijn laatste week.

Maandagmorgen om 8uur, klaar voor mijn eerste dag fietsen. Eerst ontbijt natuurlijk; rijst. Goede voeding voor een sportieve dag wordt er dan gezegd. Nou niet voor mij, dat zal nooit mijn favoriete ontbijt worden.. Het fietsen was heel erg zwaar. Niet zomaar heuvels maar echte bergen! Er kwam geen einde aan. Had je net de top bereikt, zag je na de daling weer een nieuwe steile uitdaging. Maar het was het absoluut waard. Het was echt leuk om te doen en onderweg zag je veel mooie dingen. De afdaling was wel heel erg gaaf, echt een adrenaline kick, zo snel dat je naar beneden ging. De hele week waren er twee coördinatoren bij me. Het was net de Tour de France, en ik fietste natuurlijk als koploper.. Zij reden voorop in de auto en wezen mij de weg. Ook hadden ze een andere mountainbike achterin voor het geval dat die van mij kapot zou gaan. En ze kwamen me water brengen :) Onderweg kwamen we heel veel dingen tegen, zo heb ik bijvoorbeeld een champignonkwekerij gezien. Ze kunnen echt alles maken van champignon! Van bodylotion tot aan schijnbaar erg gezonde thee en ijs. En het smaakte beide beter dan verwacht!

Heb veel lokale markten bezocht. De geur is meestal raar.. door alle lokale specialiteiten door elkaar. Sommige sla ik toch liever over. Er lagen grote stukken vlees (met vliegen) gebraden eenden en kuikentjes en varkenshoofden die je vanaf de tafel aan lagen te kijken. Gelukkig was mijn avondeten die avond vegetarisch! De volgende dag weer veel gefietst langs mooie velden, rivieren en bloemparken. Was aan het einde van de dag helemaal moe maar wel tevreden en voldaan. Je kan hele mooie plekken zien en dat is het fietsen echt wel waard. Plus het is ook wel weer lekker om weer eens echt actief bezig te zijn. Ben ook langs een vlindertuin geweest en een wijnproeverij. Aan het einde van de dag nog een Thaise massage gehad. Dat was nou niet echt ontspannend. De mevrouw gaf mij een setje hele charmante kleren, een linnen broek en T-shirt, beide maat XXL volgens mij. Tenminste zo zag het eruit. Daarna masseerde ze mijn spieren en ging daarbij zelfs op me staan en zitten!! Alles in mijn lichaam kraakte en ik was zelfs een beetje bang dat ze het per ongeluk zou breken. Gelukkig gebeurde dat niet en na afloop voelde mijn spieren weer soepel en ik had geen spierpijn meer! Het had dus wel geholpen. :) Donderdag had ik een rustig programma. S’ ochtends wezen fietsen en in middag was ik vrij. Lekker uitgerust, en mijn tas weer ingepakt want de laatste dag van de fietstour was in Bangkok!

Vrijdagmorgen aangekomen in Bangkok, en dat voor de tweede keer sinds ik in Thailand ben. Bizar hoe alles om je heen zo snel kan veranderen. Je rijdt vier uur en het lijkt alsof je in een compleet ander land bent! Wam Nam Kieo is een mooi district met alle rust en supermooie natuur. Echt één van de mooiste plekken waar ik de afgelopen maanden ben geweest. Ik kan daar makkelijk een paar uur alleen zitten en genieten van de omgeving . En dan Bangkok. Een miljoenenstad waar altijd iets te doen is. Maakt niet uit hoe laat het is. Overal winkeltjes, markten en vriendelijke mensen. De fietstour in Bangkok was georganiseerd door een Nederlands bedrijf. Was heel erg leuk, bijna alle deelnemers waren Nederlands en de gidsen die met ons meereden spraken ook aardig wat Nederlands. Zelfs het liedje ‘we zijn er bijna’! Mijn coördinator van The Green Lion fietste ook mee en deze keer kon ik alles voor hem vertalen in plaats van andersom. Je kwam tijdens de tour in delen van Bangkok waar je anders als toerist nooit zou komen. We begonnen in Chinatown en reden daarna door naar het andere deel van het centrum. Heb een erg leuke dag gehad.

Mijn hotel was ook in Bangkok en nadat de fietstour af was gelopen heb ik mijn laatste souvenirs gekocht en was het tijd om mijn backpack voor de laatste keer in te pakken. Echt raar! De volgende dag al vroeg vertrokken op weg naar de luchthaven. Mijn laatste keer in de taxi en mijn laatste uurtjes in Azië. Ik wist het wel maar besefte het nog niet helemaal. Zoveel gedaan de afgelopen maanden en nu was toch ook mijn laatste week voorbij. Wat heb ik hier een geweldige tijd gehad! Zo blij dat ik dit heb gedaan en de kans heb gehad om zoveel meer van de wereld te kunnen zien. Mijn lijstje met landen waar ik nog eens heen wil is alleen maar gegroeid dus dit wordt vast niet mijn laatste reis! Maar voor nu, tijd om naar huis te gaan. Is zeker ook weer fijn!!

Lieve groetjes,

Leonie